Kare şeklinde bir oyun sahasında beş kişiyle oynanan bir geniş alan oyunudur.
Yüzlerce yıllık geçmişe sahiptir. Oyuna dair bilinen en eski yazılı kayıt, İngiliz şair-yazar William King’ın 18. Yüzyıl başında yayımlanan bir eseridir. Bir
kaynağa göre mevki ve koltuk kavgalarının bir hicvi olan köşe kapmaca oyunu, İngiltere’nin anayasal meşrutiyete geçtiği 1688 tarihli Muhteşem Devrim sonrası çocuklar arasında hayli revaçta
imiş.
Standart olarak beş oyuncu ile kare biçiminde bir oyun sahasında oynanır. Fakat örneğin altı oyuncu ve birbirine yaklaşık aynı uzaklıkta beş köşe ile de oynanabilir.
Bir oyuncu ebe olur ve ortaya geçer, diğer oyuncular köşelere geçerler. Köşe noktaları sabit ve belirgin olmalıdır. Zira oyun bu üsleri kapmaya dayalıdır. Bu noktalar zemine konan işaretler,
seçilen dört nesne (örn. direk, ağaç) veya bizzat bir odanın köşeleri olabilir.
Köşedeki oyunculardan en az ikisi aralarında ses veya hareketlerle anlaşarak, hızlıca yer değiştirmeye çalışırlar. Ebenin amacı ise yer değiştirme sırasında boşalan köşelerden birini köşeyi
kapmaktır.
Ebe bir köşeyi kaptığında ortada kalan oyuncu yeni ebe olur. Yeni ebe ile aynı şekilde devam edilir.
Eğlenceli bir oyun için yer değiştirmelerin sürekli olması elzemdir. Çünkü asıl mesele köşeyi kapıp orada tünemek değil, o köşe senin bu köşe benim zevkten dört köşe olana kadar tebdil-i köşe
eylemek, bazen de ortada kalakalmaktır. Yoksa oyunun oyunluğu kalmaz, düpedüz köşe kapmaca olur.
