Renkli ve renksiz istop olmak üzere ikiye ayrılır. Adından da anlaşılacağı gibi renkli istop renksiz istopa göre daha renkli bir oyundur.
Her iki istop çeşidi için gereken en önemli malzemeler bir top ve çokça kişidir.
Bir kişi ebe seçilir. Ebe seçilen kişi, oyunculardan birinin adını söyleyerek topu havaya atar. Adı söylenen oyuncu, top yere düşmeden yakalarsa, bir diğer oyuncunun adını söyleyip, topu
hemen havaya atar. Adını duyan oyuncu, topu havada tutamayıp yere düşürürse, kendisi topu yakalayana kadar, diğer oyuncular sokağın ya da bahçenin çeşitli yerlerine kaçışırlar. Ebe topu
yakaladığı anda "istop" diye bağırır. Kaçışan diğer oyuncular "istop" sesini işitir işitmez oldukları yerde durmak zorundadırlar. Bu durumda ebe, duran oyunculardan birini, olduğu yerden topla
vurmaya çalışır. Vurulan oyuncu ebe olur ve oyunculardan birinin adını söyleyerek topu tekrar havaya atar ve renksiz istop renksiz bir şekilde devam eder.
Renkli istopta ise hayatın bütün renkleri vardır.
Renkli istop oynamak için, oyuncuların renkli kıyafetler giymiş ve güneş gözlüğü takmamış kişilerden seçilmiş olmaları tercih edilir.
Yine bir ebe seçilir ve seçilen kişi oyunculardan birinin adını söyleyerek topu havaya atar. Topu havada tutamayıp yere düşüren oyuncu, topu yerden aldığında "istop" diye bağırır. "İstop"
kelimesini işiten diğer oyuncular kaçtıkları yerde kalırlar. Ebe istop dedikten sonra bir de renk söyler. Diğer oyuncular rengi duyar duymaz tekrar etrafa kaçışıp bu rengi bulmaya çalışırlar.
Bulduklarında da o rengi barındıran şeye dokunmaları gerekir. Bu süre içinde ebe, söylenen rengi bulamayan oyuncuları topla vurmaya çalışır. Vurabilirse, sıra vurulan oyuncuya geçer ve o bir renk
söyler. Diğer oyuncular yine o rengi bulmaya çalışır. Herkes söylenen rengi bulabildiyse bu kez ebe olan kişi ve oyuncular tekrar bir daire oluştururlar ve ebe olan kişi bir isim söyleyip topu
havaya atar. Oyun aynı şekilde devam eder.
Ebe tarafından söylenen renk ne kadar kazık olursa (cam göbeği, turkuaz, gece mavisi, vişne çürüğü, soğan kabuğu v.b) diğer oyuncuların bu rengi bulması o kadar zorlaşır ve yavaştan renk
tonları ile ilgili mızıkçılıklar başlar.
Çocukken öğrenilen tuhaf renklerin kaynağının bu oyun olduğu da söylenebilir. Hatta kimi kesim tarafından "renk tutturma sanatı" olarak da ifade edilir.
